OS - VIP member (minseon)

"ซอนโฮดูนี่กัน"

"อะไรมึงอีกอ่ะพี่?"

         ซอนโฮพยายามเพ่งมองกล่องดีวีดีที่มินฮยอนชูขึ้นให้ดู รูปหน้าปกมันค่อนข้างแปลกๆยังไงชอบกล จนซอนโฮต้องเขยิบตัวเขาไปดูให้ชัดๆ

"เห้ย! นี่มัน"

ซอนโฮชี้ไปที่กล่องดีวีดีอย่างตกอกตกใจ มืออีกข้างก็ปิดปากตัวเองเอาไว้ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนตอนนี้เบิกกว้างด้วยความตกใจ เรียกเสียงหัวเราะสะใจจากมินฮยอนได้เป็นอย่างดี

"ไอ้มินกิเอามาให้เมื่อวาน ดูกัน"

"จะดีหรอวะพี่มึง กูว่ามันน่ากลัวนะ"

"กลัวอะไรวะ มันก็เหมือนๆที่เราเคยดูแหละ"

"ไม่เหมือนดิ! โคตรไม่เหมือนเลยเหอะ"

ทั้งสองคนเถียงกันไปมา มินฮยอนที่ดูท่าจะชอบใจไม่น้อยที่เห็นอาการของไอ้น้องข้างบ้านจึงพยายามคะยั้นคะยอจะชวนดูให้ได้ ผิดกับซอนโฮที่ค้านหัวชนฝาว่ายังไงก็ไม่มีทางดูแน่ๆ เหตุเพราะมันน่ากลัวเกินไป

"แบบเดิมก็ดูกันหมดแล้ว เปลี่ยนแนวบ้างดิวะ"

"แต่พี่มึง กูว่า..."

"เถอะน่า ไม่เวิร์คคราวหน้าก็ไม่ต้องดูอีก"

เหมือนคราวนี้มินฮยอนจะหว่านล้อมซอนโฮสำเร็จ เพราะดูเหมือนอีกคนกำลังคิดหนัก ต่างจากเมื่อกี้ที่ค้านสุดชีวิต

"เออก็ได้ กูอ้วกแตกใส่ห้องอย่ามาว่าละกัน"

           เมื่อน้องข้างบ้านตอบตกลงมินฮยอนก็รีบวิ่งแจ้นไปล็อคกลอนประตูห้อง  ป้องกันแม่ที่อาจจะเปิดพรวดพราดเข้ามาเมื่อไหร่ก็ได้ ปิดหน้าต่างปิดม่านมิดชิด ปิดไฟมืดทั้งห้องเหลือไว้เพียงโคมไฟข้างเตียงเท่านั้น

เมื่อจัดการสถานที่เรียบร้อย มินฮยอนก็รีบกระโดดขึ้นเตียงไปนั่งข้างๆซอนโฮที่เมื่อกี้นอนแอ้งแม้งอ่านการ์ตูนอยู่  เปิดโน๊ตบุ๊คเครื่องเก่าที่ใช้เฉพาะฉายดีวีดีเหล่านี้ดูเท่านั้นขึ้น ก่อนจะสอดแผ่นดีวีดีเข้าไปในตัวเครื่อง โปรแกรมเล่นดีวีดีโหลดอยู่ครู่หนึ่ง และตามด้วยภาพผู้ชายสองคนที่กำลังนั่งคุยกันตามมา

.

.

.

.

.

.

.

.

[อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ... คิมูจิ~ อ๊ะ อ่าส์]

           ภาพผู้ชายสองคนที่กำลังมีเซ็กส์กันในจอส่งเสียงครางออกมาเหมือนว่าเสียวซ่านเสียเต็มประดา ทำให้ซอนโฮนึกสงสัยใคร่รู้ขึ้นมา

"พี่มึง... มันเสร็จกันได้จริงๆหรอวะ?"

ซอนโฮหันไปถามมินฮยอนที่กำลังตั้งใจดูอย่างใจจดใจจ่อ แต่ไอ้พี่ข้างบ้านก็ไม่ยอมตอบ เอาแต่จ้องหน้าจอตาไม่กระพริบ

"พี่มึง กูถามเนี่ยฟังกูก่อน"

"อะไรเล่าาาาาา"

ซอนโฮต้องการคำตอบมาก จึงจับหน้ามินฮยอนให้หันมามองกัน มินฮยอนเมื่อถูกขัดจังหวะก็ทำหน้างอแงหันมามองซอนโฮที่เซ้าซี้ไม่เลิก

ไม่ใช่ว่ามินฮยอนรำคาญซอนโฮหรอกนะ แต่ตอนนี้มินฮยอนกำลังอดทนกับความรู้สึกภายในร่างกายที่เกิดขึ้นระหว่างดูดีวีดีอยู่ต่างหาก

"พี่มินมึง... ของขึ้นแล้วหรอวะ"

ซอนโฮก้มมองมือมินฮยอนที่กำลังกุมเป้ากางเกงตัวเองเอาไว้  แต่เพราะกางเกงนักเรียนมันไม่ได้หนามากพอที่จะไม่รู้ว่ามินฮยอนเป็นอะไร ก็เล่นพองขึ้นมาซะขนาดนั้น

ให้เด็กอนุบาลมาดูก็รู้ว่ามินฮยอนไม่ได้ปวดฉี่แน่ๆ

"เออดิ เมื่อกี้มึงถามอะไรนะ"

"กูถามว่ามันจะเสร็จกันได้จริงๆหรอ ผู้ชายกับผู้ชายเนี่ย"

"กูก็ไม่รู้ว่ะ"

"ไอ้คนข้างล่างแม่งดูเสียเปรียบว่ะ ดูไม่เสร็จแถมเจ็บตัวอีก"

"กูก็ดูพร้อมๆมึงเนี่ย"

           มินฮยอนตอบกลับมาแค่นั้น ก่อนจะหันกลับไปดูต่อ ซอนโฮเองก็ตั้งใจดูไปด้วยจนจบ เพราะเป็นครั้งแรกที่ได้ดูอะไรแปลกใหม่แบบนี้

เมื่อดูดีวีดีจบ มินฮยอนก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ซอนโฮรู้ดีว่ามินฮยอนไปทำอะไร จึงจัดการปิดโน๊ตบุ๊คเก็บให้เสร็จสรรพ

ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติหลังจากที่มินฮยอนออกมาจากห้องน้ำ ซอนโฮกลับมานอนอ่านหนังสือการ์ตูนตามเดิม ด้านมินฮยอนเมื่อออกจากห้องน้ำก็กลับไปนั่งเล่นเกมส์ที่หน้าโต๊ะคอมตามปกติ

ซอนโฮและมินฮยอนเป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่เด็กแต่มินฮยอนดันโตกว่าหนึ่งปี ด้วยความที่้เล่นด้วยกันมาถึงจะโดนแม่บังคับให้เรียกพี่แต่ก็ไม่พ้นกูมึงอยู่ดี บ้านก็อยู่แค่ตรงข้ามกันนี้ ทุกวันหลังเลิกเรียนก็จะต้องไปขลุกอยู่บ้านใครสักคน  แต่ทุกครั้งที่มาเล่นกันที่บ้านมินฮยอน มินฮยอนก็มักจะชวนดูหนังโป๊เสมอ ซอนโฮก็ดูไปด้วยตามประสาเด็กผู้ชาย การดูอะไรแบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว 

                                                       *************

"มินกิมึงมีอีกป่ะ" 

มินฮยอนเดินไปข้างโต๊ะมินกิที่กำลังเก็บของลงกระเป๋า ถามหาของสำคัญที่มินกิมักจะพกมาให้ 

"วันนี้กูจัดคอมโบ้มาเลย จะได้ไม่ต้องมาขอบ่อยๆ" 

มินกิยื่นถุงกระดาษที่ปิดมิดชิดให้มินฮยอน มินฮยอนแง้มดูนิดหน่อยก่อนจะยิ้มกริ่มพออกพอใจแล้วยัดถุงกระดาษเข้ากระเป๋าเป้ตัวเอง 

"ขอบใจมากไอ้เพื่อนรัก" 

มินฮยอนตบบ่ามินกิเชิงขอบใจก่อนจะลุกขึ้นสะพายกระเป๋าตัวเองเมื่อได้ของที่ต้องการ 

         เพราะหลังจากวันนั้นที่มินฮยอนได้ดีวีดีเจ้าปัญหาจากมินกิไปดู  ก็เหมือนว่ามินฮยอนจะได้เปิดโลกใหม่ที่กว้างใหญ่ไพศาล ไม่เท่านั้นยังติดงอมแงมมาตามตื้อขอยืมกับมินกิอยู่หลายต่อหลายครั้ง จนมินกิที่ใครๆก็รู้จักในนามเจ้าพ่อเอวีต้องพกสเปเชียลดีวีดีมาให้เป็นประจำ จะเรียกว่ามินฮยอนเนี่ย...เป็นวีไอพีเมมเบอร์เลยก็ได้

"ซอนโฮโว้ยยยยยย ไปดูหนัง!...บ้านกูกัน"

มินฮยอนเดินข้ามตึกตรงไปหาซอนโฮที่ก็กำลังเก็บกระเป๋าอยู่ก่อนจะเอ่ยชวนอย่างมีลับลมคมใน ขยิบตาส่งวิ้งค์หนึ่งทีเป็นการส่งซิกให้รู้กันแค่สองคน

         ซอนโฮรู้ดีว่าหนังที่มินฮยอนจงใจย้ำนั้นหมายความว่าอะไร จึงไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เพราะมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เขาจะไปดูหนังบ้าบอนี่กับมินฮยอน ก็พี่มันเล่นมาชวนแทบทุกวัน

อีกอย่างไอ้บ้านี่มันดูคนเดียวไม่ได้!  เหตุผลควายๆที่ซอนโฮได้รับคือ มันไม่มีใครให้จับเวลาเขิน เขินอะไรของมันก็ไม่รู้

          ครั้งแรกที่จินฮวานรู้เหตุผลก็แทบอยากจะกลั้นใจตายเหมือนกัน ก็สงสัยอยู่ว่าเวลามันหน้าแดงหูแดงหรือเวลาของขึ้นระหว่างดู ทำไมชอบมาจับมาลูบเขาจัง ที่แท้ก็คือมันเขินและหาที่ระบายนั่นเอง 

คราวนี้ก็เช่นกัน...

[อ๊ะๆๆๆ อ่าส์] 

           เสียงร้องครางในคลิปดังอยู่เป็นระยะมาสักพักจนในที่สุดก็ค่อยๆเบาลง เนื่องจากสองคนในนั้นได้รับการปลดปล่อยแล้ว แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่จบแค่รอบเดียว เพราะคนทั้งสองคนในคลิปเริ่มขยับเปลี่ยนท่าและเริ่มบทรักกันอีกครั้ง 

"เห้ย! ไอ้เหี้ย" 

ซอนโฮอุทานดังลั่นเพราะอยู่ๆมือหนาที่บีบๆกำๆต้นขาเขาอยู่เมื่อกี้ดันเลื้อยพลาดมาโดนน้องน้อยของเขาซะได้ 

"โทษๆ" 

มินฮยอนขอโทษส่งๆก่อนจะหันไปจ้องหน้าจอตามเดิม 

        แต่จากที่ซอนโฮสังเกตเขาว่ามินฮยอนดูแปลกๆไปจากเดิม แปลกจนซอนโฮสังเกตเห็น มินฮยอนเอาแต่กำๆบีบๆมือตัวเอง แถมยังทำหน้าเหมือนคนจะตาย

 แม่งดูหื่นชะมัด 

"พี่มินมึงเป็นไรป่ะเนี่ย" 

ซอนโฮหันไปถามด้วยความเป็นห่วง มินฮยอนนิ่งไปอึดใจนึงก่อนจะหันมามองหน้าซอนโฮด้วยสายตาแปลกๆ เหมือนจะแดกหัวกันอย่างนั้น

"มึงยังอยากรู้อยู่ป่ะเรื่องนั้นอ่ะ" 

ซอนโฮหยุดคิดอยู่ครู่ใหญ่ว่าเรื่องอะไรที่เขาอยากรู้ เมื่อนึกไม่ออกจึงถามต่อ

"เรื่องไรวะ" 

"ว่าผู้ชายกับผู้ชายเสร็จจริงมั้ยอ่ะ" 

"อ๋อ เรื่องนั้นอ่ะหรอ เอออยากรู้" 

"......"

"......."

"ลองทำกันป่ะ" 

          พูดจบมินฮยอนก็พับจอโน๊ตบุ๊คลงก่อนจะพุ่งเข้าใส่ซอนโฮจนทั้งร่างหงายนอนราบไปกับเตียงแล้วตามไปขึ้นคร่อมทันที 

"เห้ย! พี่มึงทำเหี้ยไรเนี่ย" 

"ลองทำกัน จะได้รู้ว่าเสร็จมั้ย... มึงอยากรู้หนิ" 

"เหี้ยไรกูไม่เอาด้วยหรอก ผิดผีไอ้สัสคนกันเองทั้งนั้น" 

"นั่นแหละ ถึงต้องลองกันเองไง มึงไปลองกะคนอื่นได้อ่อ ลองกะกูๆรู้กันสองคน" 

          ซอนโฮพยายามคิดตามแม้ความรู้สึกจะย้อนแย้งแต่ก็จริงอย่างที่มินฮยอนพูด ซอนโฮยังคงอยากรู้ว่าผู้ชายกับผู้ชายมันจะเสร็จได้จริงๆมั้ย และในเมื่ออยากรู้ก็ต้องลอง จะให้ไปถามคนอื่นเอา ใครเขาจะยอมบอก ถึงบอกก็คงไม่แจ่มแจ้งเท่าลองเอง แล้วถ้าจะลอง จะให้ไปลองกับคนอื่นคงจะแปลกไม่เบา 

"จะดีหรอวะ" 

"ลองดิ" 

มินฮยอนพูดยั่งเชิงรอให้ซอนโฮตอบ ซอนโฮเองก็คิดว่าคงไม่มีอะไรเสียหายเพราะเราต่างก็เป็นผู้ชาย แถมยังน่าสนุกดีออก จึงพยักหน้าตกลง 

เมื่อได้คำตอบ มินฮยอนจึงเริ่มมองสำรวจร่างกายซอนโฮที่ไม่เคยมองในมุมนี้มาก่อน แม้สามสี่วันมานี้จะแอบสังเกตบ้างแต่ก็ไม่ได้มาจ้องแบบนี้

พอได้มองดีๆแล้วถึงรู้ว่า ซอนโฮค่อนข้างดูดีมาก ถึงตัวจะสูงเกือบจะเท่ากันแต่ซอนดันตัวบางกว่าแถมเนื้อตัวยังนุ่มนิ่มน่าจับยิ่งแก้มพองๆนั่นอีก ถึงว่าเวลาที่เขามีอารมณ์แล้วลูบคลำไปตามแขนขาของซอนโฮ ทำไมอารมณ์มันถึงได้พุ่งกระฉูดขนาดนั้น  

ต้องยอมรับเลยว่ามองจากด้านบนนี้... ซอนโฮน่ารักเป็นพิเศษ

"มึงน่ารักจังวะ... กูเพิ่งสังเกต" 

ซอนโฮเขินหน้าดำหน้าแดง เพราะอยู่ๆมินฮยอนก็พูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย 

"เห็นแล้วของขึ้นเลย" 

มินฮยอนยังคงจ้องซอนโฮตาไม่กระพริบ แถมยังพูดพล่ามพิศวาสในตัวซอนโฮไม่หยุด

และไอ้ของที่ว่านั่นก็โป่งพองคับกางเกงนักเรียนขึ้นมาจริงๆตามที่พูด 

"สักทีเหอะมึงอ่ะ พล่ามอยู่ได้"  

ซอนโฮอยากให้มินฮยอนเลิกมองสักทีจึงพูดเร่ง  มินฮยอนเองก็กลัวซอนโฮจะเปลี่ยนใจแล้วดับฝันเขากลางครัน จึงเริ่มทำตามแรงอารมณ์ที่ใกล้จะปะทุของตัวเองเต็มที

มินฮยอนก้มลงสูดดมตามลำคอของซอนโฮ จนคนเด็กกว่าต้องหดคอหนีด้วยความหวาบหวิว เพราะไม่เคยมีใครมาดมกันขนาดนี้เลยจั๊กจี้แปลกๆ แถมความรู้สึกแปลกๆก็ตามมาด้วย ถึงจะได้ดูกับพี่มันมาเยอะแต่ให้จริงๆเนี่ยยังไม่เคย

"ตัวหอมจังวะ"

มินฮยอนเองก็เพิ่งรู้ว่าซอนโฮตัวหอมมากๆก็วันนี้เอง พอรู้อย่างนั้นก็ไล้ดมไม่หยุด สูดดมกลิ่นหอมหวานตามลำคอ ไหล่ขาวไล่มาถึงแผ่นอกที่เสื้อนักเรียนถูกปลดกระดุมออกไปเมื่อไหร่ไม่รู้ 

มินฮยอนนี่มือไวใช่เล่น

         เมื่อเก็บเกี่ยวกลิ่นหอมจนพอใจมินฮยอนก็เปลี่ยนมาเป็นซุกไซร้ ดูดเม้มไปตามลำคอและแผ่นอกขาวที่ตนเองเพิ่งสูดดม เล่นเอาซอนโฮต้องส่งเสียงครางเบาๆเพื่อระบายความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับ 

มินฮยอนดูเชี่ยวชาญไปหมดจนเหมือนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก ผิดกับซอนโฮที่ทำได้แค่นอนกำผ้าปูเตียงจนยับยู่ยี่

ทั้งที่จริงแล้ว นี่คือครั้งแรกของเราทั้งคู่

          มินฮยอนปล้ำจูบซอนโฮไม่หยุดเหมือนหิวโหยมาจากไหน  ซุกไซร้ไปทั่วเหมือนเด็กที่กำลังเล่นซุกซนบนตัวซอนโฮ

ชุดนักเรียนที่ทั้งคู่สวมใส่อยู่เมื่อครู่ ร่วงลงไปกองอยู่ข้างเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้ เพราะมัวแต่วุ่นวายกับร่างกายของกันและกัน มารู้ตัวอีกทีก็ไม่เหลืออาภรณ์ชิ้นใดบนตัวอีกแล้ว

และดูเหมือนว่าเวลานี้ทั้งคู่จะลืมไปแล้วว่าเป็นพี่น้องข้างบ้านกัน ต่างคนต่างทำตามสิ่งที่อารมณ์พาไปจนหลงลืมสถานะของกันและกันเสียสนิท แต่ก็ห้ามไม่ได้เลยเพราะโลกที่ทั้งคู่เพิ่งหลุดเข้ามามันช่างหอมหวานมากจริงๆ 

มินฮยอนยังคงประกบจูบซอนโฮไม่ห่างไปไหน มือไม้ก็ทำหน้าที่สำรวจนวดคลึงตามจุดต่างๆที่ไม่เคยสัมผัส อย่างสำราญมือ

"อ๊ะ!"

         ซอนโฮครางออกมาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อมือหนากอบกุมเข้ากับจุดสงวนลูกผู้ชายที่กำลังแข็งขืนเพราะแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าขึ้นมาโดยเจ้าของมือนั้น

มินฮยอนเมื่อได้ยินเสียงครางของซอนโฮก็เหมือนจะถูกอกถูกใจไม่น้อย  จุดไหนที่สัมผัสแล้วเรียกเสียงครางหวานนั้นได้ ก็จะกดย้ำซ้ำๆอยู่อย่างนั้น กลั่นแกล้งจนน้องข้างบ้านหมดแรงจะอดกลั้น ปล่อยเสียงครางน่าอายออกมาไม่ขาด 

เมื่อได้ในสิ่งที่ตนต้องการ มินฮยอนที่ควรจะพอใจได้แล้วกลับยิ่งหลงระเริงเข้าไปใหญ่ จากเสียงครางที่ต้องการจะได้ยินเท่านั้น กลับกลายเป็นว่าเสียงนั้นมันดันไปปลุกกระตุ้นอารมณ์ได้เหมือนเชื้อเพลิงชั้นดี 

ซอนโฮที่ไม่ประสีประสาอะไร เคลิบเคลิ้มตามไปกับสิ่งที่มินฮยอนทำให้ จนไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ ช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยใช้งานกับเรื่องอย่างว่ากำลังถูกรุกล้ำโดยพี่ชายข้างบ้านอยู่ 

มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ความรู้สึกเจ็บแปลบแล่นเข้ามา เพราะสิ่งแปลกปลอมที่ไม่เคยสัมผัสกำลังพยายามรุกล้ำเข้ามาเรื่อยๆ

แต่ด้วยความที่มันคือครั้งแรก อะไรๆก็ต้องยากเสมอ ช่องทางด้านหลังของซอนโฮไม่สามารถยอมรับตัวตนของมินฮยอนไว้ได้ แม้มินฮยอนจะพยายามดึงดันเข้ามาได้เท่าไหร่  แต่แรงบีบรัดจากซอนโฮก็ทำให้เขาเหมือนจะบ้าตายและไม่สามารถเข้าไปได้มากกว่านี้จนต้องยอมแพ้ 

          สุดท้ายทั้งคู่ก็จบลงด้วยมือของกันและกัน แม้จะเขินอายที่ต้องมาทำให้กันแบบนี้แต่ด้วยความที่อารมณ์ตอนนั้นมันบอกว่าต้องปลดปล่อย ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้วคงไม่มีอะไรให้ต้องอายกันอีก 

"คราวหน้ากูขอลองอีกนะ" 

"ไม่เอาอ่ะ กูเจ็บ" 

ซอนโฮโอดครวญเมื่อไอ้พี่ข้างบ้านตัวปัญหาขอจะลองกับเขาอีกในครั้งหน้า 

"กูจะหาตัวช่วยมาเอง จะทำเบาๆด้วย" 

"กูไม่เอาด้วยแล้ว" 

ซอนโฮแง่งอนเพราะสัมผัสมาแล้วว่ามันเจ็บมากแค่ไหน ด้านมินฮยอนเมื่ออีกคนปฏิเสธมาแบบนี้ก็รีบมาออดอ้อนขอโอกาสทันที

"โห่ ซอนโฮ นะๆๆๆๆ ลองใหม่ๆ" 

มินฮยอนเขยิบเข้ากอดฟัดอีกคน เอาหัวทุยๆของตัวเองถูไถไปกับซอกคอและอกบาง จนซอนโฮต้องดิ้นหนีขลุกขลัก

"ฮ่าๆๆ พี่มึงกูจั๊กจี้ ฮ่าๆๆ" 

"งั้นคราวหน้าเอาใหม่นะ นะๆๆ" 

"ฮ่าๆๆ เออๆ ยอมแล้วๆ ฮ่าๆๆๆ" 

"พูดแล้วนะ" 

มินฮยอนหยุดผละออกมาจ้องเอาคำตอบกับน้องชายข้างบ้าน จนเมื่อซอนโฮพยักหน้าตอบ

"เออ! มึงมันขี้โกงอิพี่เหี้ย"

 มินฮยอนดีใจจนออกหน้าออกตา จึงฉวยโอกาสก้มลงหอมแก้มซอนโฮฟอดใหญ่

"หอมกูทำไมเนี่ย" 

"ก็...วันนี้กูเพิ่งเห็นว่ามึงน่ารัก" 

"ปัญญาอ่อนละ" 

ซอนโฮด่ากลบเกลื่อน เพราะสายตามินฮยอนมันไม่ได้ชมปกติ ซอนโฮดูออก

"จริงๆนะ เล่นด้วยกันมาตั้งนานกูไม่เคยสังเกตเลย และที่กูชอบมากสุด คือมึงตัวหอมมาก กลิ่นเหมือนของกูเลย" 

"เหมือนสิวะก็ไปซื้อด้วยกัน ไอ้โง่เพ้อเจ้อแล้วมึงอ่ะ" 

"วันนี้ค้างบ้านกูนะ อยากนอนกอดมึง หอมดี" 

         มินฮยอนไม่พูดเปล่า รวบเอวซอนโฮเข้ามากอด จัดการซุกเข้าที่ซอกคอของซอนโฮแล้วสูดหายใจเข้าดังๆ แสดงให้ดูว่าตัวเองชอบใจกับกลิ่นนี้มากแค่ไหน 

แม้จะเป็นพี่น้องข้างบ้านกันมานาน นอนกอดกันก็ออกจะบ่อย แต่ทั้งคู่ก็สัมผัสได้เลยว่า กอดครั้งนี้มันต่างออกไปมากทีเดียว

ซอนโฮรู้สึกเหมือนมีดอกไม้อะไรสักอย่างกำลังผลิบานอยู่ข้างในใจ

มินฮยอนเองก็เช่นกัน...

           เวลาหลายเดือนตั้งแต่คืนนั้นที่ดอกไม้เริ่มผลิบานในใจ ความสัมพันธ์ สถานะ ความรู้สึก ความสำคัญ ของทั้งซอนโฮและมินฮยอนก็เริ่มเปลี่ยนไป มันเป็นไปในทางที่ดีขึ้น แถมดีขึ้นมากทีเดียว 

เหมือนมันแค่เป็นไปเองตามธรรมชาติ เราใส่ใจกันในทุกเรื่องมากขึ้นไม่มีใครสักคนเลยที่รู้สึกไม่ชัดเจนกับความสัมพันธ์นี้ 

ถึงมินฮยอนจะไม่เคยบอก ซอนโฮจะไม่เคยบอก แต่ทั้งคู่ก็รับรู้ได้ว่าเรื่องระหว่างเรามันไม่ใช่แค่พี่น้องข้างบ้านธรรมดาอีกต่อไป 

เพราะคงไม่มีพี่น้องที่ไหน ปฏิบัติต่อกันและกันพิเศษขนาดนี้ สายตาที่มินฮยอนใช้มองซอนโฮมันไม่เหมือนที่เคยใช้มองใครๆ รอยยิ้มของซอนโฮที่ส่งให้มินฮยอนก็มักจะพิเศษกว่าคนอื่นๆเสมอ

แถมคงไม่มีพี่น้องข้างบ้านคู่ไหนที่มีเซ็กส์และกอดจูบกันเป็นประจำขนาดนี้ เพราะหลังจากคืนนั้นที่เราทำไม่สำเร็จ มินฮยอนก็พยายามอีกหลายต่อหลายครั้งจนสำเร็จ ถึงแม้จะเจ็บจนเกือบพังอีกรอบ แต่ซอนโฮต้องยอมรับเลยว่าหลังจากนั้นมันคุ้มค่าสำหรับเรามาก 

มันไม่ใช่แค่เรื่องที่เราอยากรู้อยากลองและทำไปผ่านๆอีกแล้ว เพราะเราใส่ความรู้สึกที่มีต่อกันลงไปด้วย มันเติมเต็มเราให้รู้สึกสุขจนล้นเลยล่ะ

"ซอนโฮจ๋าาาาาาา~" 

"อะไรมึง" 

"เย็นชานะมึงเนี่ย" 

"อย่าลีลา" 

"วันนี้วันไร?" 

        มินฮยอนทำหน้าตาทะเล้นรอคำตอบเหมือนลูกหมาซนๆ ซอนโฮบอกเลยว่าหมั่นไส้พฤติกรรมแบบนี้มาก แต่พอเป็นมินฮยอนมันก็น่ารักดี จนต้องเล่นด้วย

"วันไรอ่ะ? ไม่เห็นรู้เลย"

"วันเกิดมึงไง~ อยากได้ไรบอกป๋ามาเลย"

"สายเปย์หรอมึงอ่ะ" 

"เพื่อน้องยูพี่ฮวังขายบ้านขายรถให้เลย" 

"มึงมีหรอ?"

"ของพ่อแม่กูไงจ้ะ"

"ไอ้บ้า ฮ่าๆๆ"

         ซอนโฮหัวเราะให้กับความติ๊งต๊องของมินฮยอน เพราะอันที่จริงซอนโฮไม่ต้องการอะไรเลย ไม่เคยต้องการสิ่งของหรือดอกไม้ในวันพิเศษอะไรอยู่แล้ว แต่ที่เขาต้องการคือความรู้สึกดีๆ ความจริงใจ ความซื่อสัตย์ ความเอาใจใส่ และความรักก็เท่านั้น

ซึ่งมินฮยอนให้ซอนโฮมาแล้วทั้งหมด ให้ทุกวันไม่ใช่เฉพาะแค่วันพิเศษ 

"กูก็ได้หมดแล้วนะ... แต่มีอย่างหนึ่งที่มึงยังไม่เคยให้" 

"อะไรวะ?" 

"มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรหรอกนะ..."

"แล้วอะไรล่ะโว้ยย กูลุ้น" 

ซอนโฮหัวเราะชอบใจอีกครั้งให้กับความหัวร้อนของมินฮยอน อะไรจะรีบร้อนขนาดนั้น เรื่องแบบนี้มันค่อนข้างจะพูดยากนะ

"ขอกูเป็นแฟนสักทีเถอะ" 

มินฮยอนดูช็อคไปนิดหน่อย แต่ก็กลับมายิ้มกว้าง แถมยังกว้างกว่าทุกครั้งหลายเท่า จนซอนโฮต้องยิ้มตาม

           เหมือนว่าเรากำลังจะได้เติมเต็มให้กันและกันอีกเรื่องแล้ว ถึงแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่มันก็ช่วยอธิบายความสัมพันธ์ของเราให้สั้นลงได้เวลาที่มีใครถามว่าเราเป็นอะไรกันได้ดีทีเดียว

"เป็นแฟนพี่นะซอนโฮ..."

"เป็นแฟนกูนะพี่มิน..."

"โอเค~ /โอเค~" 

          

และหลังจากขอเป็นแฟนกันเรียบร้อย ก็ไม่มีคำพูดหวานๆหรืออะไรหวือหวาไปมากกว่าการ นั่งยิ้มให้กัน ซอนโฮยิ้มให้มินฮยอน มินฮยอนเองก็ยิ้มตอบ มือที่จับกันอยู่ก็ประสานกันอย่างดีเหมือนชาตินี้จะไม่ปล่อยกันอีกเลย 

ต้องขอบคุณมินกิสินะที่ทำให้มินฮยอนเจอสิ่งดีๆที่อยู่ใกล้ตัวมาตั้งนานแต่ไม่เคยเห็น

ขอบใจเว้ยมินกิเพื่อนรัก... จาก วีไอพีเมมเบอร์